Umsátrið um Efnahaginn

Þegar Þjóðverjar stóðu fyrir framan Moskvu haustið nítjánhundruð fjörutíu og eitt þá stóð veröldin á öndinni. Afleiðingar falls borgarinnar hefðu  getað tryggt stöðu nasismans um langa tíð. Stalín hafði stjórnað herjum Sovétríkjanna og ekki hlustað á ráð hugsandi herforingja. Hann tók þá ákvörðun að skipa snillinginn Zhukov sem æðsta herforingja varnarherjanna. Til þess að tryggja stöðu sína ef illa færi lét hann birta mynd af Zhukov í aðaldagblaði borgarinnar og kynna hann sem ábyrgan fyrir vörn borgarinnar.

 

Þessi aðferð er ekki óáþekk aðferðafræði Geirs Haarde sem ræður til sín "efnahagsráðgjafa" en fer svo sjálfur í frí þegar allsherjarhrun blasir við atvinnulífi landsins okkar sem gæti orsakað skert lánstraust um langan tíma.

 

Það  má þó fullyrða að Stalín var þó snjallari en Geir . Stalín réð til sín ráðgjafa sem hafði sjálfstæða og skynsamlega stefnu sem tókst að hrinda árás Þjóðverja.

Geir ræður til sín ráðgjafa sem hefur sömu stefnu og hann sjálfur og guðfaðir hans Davíð Oddason og mun leggja atvinnulífið í rúst með víðáttuvitlausri hávaxtastefnu.

Að sjálfsögðu mun ekki nokkur maður trúa því að ráðgjafi Geirs beri nokkra ábyrgð eða muni leggja nokkuð fram annað en að vera nokkurskonar blaðafulltrúi. Þannig að ábyrgðarbragðið mun misheppnast gagnvart þjóðinni.

 

Greinarhöfundur vill ekki bera Geri saman við Stalín. Geir er mildur maður en seinheppin stjórnandi á örlagatímum.

Stalín var grimmur en að mörgu leiti skynsamur stjórnandi sem var tilbúinn að læra af reynslunni. þar að auki er það ljóst af sögubókum að Stalín fór aldrei í frí þegar mikið lá við.